Als vertrouwen nou eens op bestelling leverbaar zou zijn. Een halve liter vertrouwen. Het mag ook ietsje meer zijn.
We worden ermee doodgegooid. Vertrouwen in de overheid. Vertrouwen in het koningshuis. Vertrouwen in de economie. Vertrouwen in de media. Vertrouwen in elkaar. Er is een complete zelfhulp-industrie die garen spint bij het gebrek eraan.
Vertrouwen maakt het verschil. Het is een wondermiddel. Het doet er niet toe wat je zegt tegen iemand waar je heimelijk verliefd op bent, zolang je het maar met vertrouwen zegt. Zelfs de zin der zinnen 'kom jij hier vaker' hoeft geen obstakel te zijn. Als jij uitstraalt dat je in jezelf gelooft, doet een ander dat ook.
Het geeft je die baan die je zo graag wil. Laat je slagen voor je rijexamen. Zorgt voor gouden medailles. Vertrouwen brengt je naar plekken waarvan je dacht dat je er nooit zou durven komen.
Het mooie van vertrouwen is dat je niet kan doen alsof. Het is puur. Je voelt direct wanneer iemand verkrampt en onzeker is. Ook al pompt iemand zich, soms letterlijk, helemaal op, je prikt die ballon van zelf gestookt vertrouwen meteen leeg.
Op een podium is vertrouwen onmisbaar. Het is het glijmiddel dat de daad mogelijk maakt. Wat er voor zorgt dat je materiaal tot leven komt zodat het publiek lacht. Een grap kan nog zo goed geschreven zijn, zonder schwung valt die niet.
Ervaring helpt. Heel veel spelen. Veel op je bek gaan en weer opstaan. Routine en gemak. Vertrouwd raken met je materiaal, met het podium, met publiek. Maar dan nog. Vertrouwen is onberekenbaar.
Zoals een topsporter 'uit vorm' raakt kan je op het podium ook uit vorm raken. Wat steeds als vanzelf ging, voelt ineens vreemd. 'Hoe deed ik dat ook alweer?' Je raakt verkrampt. In plaats van soepel, word je stroef. Je gaat je best doen, werken, zweten. Alles om dat vertrouwen maar weer terug te vinden.
Het is een koorddans. Tussen hard werken en durven vallen. Tussen routine en speelse naïviteit. Tussen jezelf zijn en boven jezelf uitstijgen.
Vertrouwen ligt niet voorverpakt in de koeling van de supermarkt. Dat is maar goed ook. Stel je een wereld voor waarin iedereen de dag begint met een paar dik belegde boterhammen vertrouwen. Iedereen zou moddervet van het geloof in zichzelf.