Verlangen is een vreemd iets. Dagen, weken, jaren kun je vol zitten van iets of iemand. Je weet het zeker. Als je je doel toch ooit bereikt, wat zul je dan gelukkig zijn. Je droom komt uit. Je zult nooit meer hoeven twijfelen. Eindelijk ben je compleet.
De realiteit is vaak een koude kermis. Er is geen pot goud aan het einde van de regenboog. Je wordt niet ineens een ander mens. Er is een kortstondig moment van euforie en daarna is het vooral nog steeds hetzelfde als voorheen. De inlossing is gewoner en banaler dan je hoopt.
Jarenlang droomde ik er van om cabaretier te zijn. Het verlangen was zo sterk dat ik de sprong in het diepe waagde. Angsten overwon ik, twijfel en onzekerheid dreven me tot wanhoop, maar altijd was er dat verlangen. 'Als ik toch ooit mijn eigen show heb, en als die dan goed is, dan heb ik niks meer nodig. Dan ben ik geslaagd.'
Nu heb ik een eigen show, nu krijg ik de gehoopte reacties, nu stromen de zalen langzaamaan vol, maar in feite is er niets veranderd. Nog steeds heb ik twijfels, nog steeds zoek ik erkenning, nog steeds heb ik mijn nukken en grillen. Eerlijk is eerlijk, er is wel degelijk iets ingelost. Ik heb mijn doel bereikt en mijn plekje in het leven verovert. Maar intrinsiek ben ik nog steeds dezelfde, gebrekkige mens.
Verlangen is de benzine die ons voort drijft. Zonder verlangen waren we nergens. Zonder verlangen geen ontdekkingsreizen, geen grootse kunstwerken, geen hartverscheurende liefdesliederen, geen gebroken records en geen prijzen in de lucht. Zonder verlangen scharden we nog in de modder en de drek.
Het geluk van verlangen is een paradoxaal iets. Het zit namelijk niet in het doel maar in de weg er naar toe. Dat is een les waar ik mijn leven lang mee vooruit kan. Juist het niet hebben, het missen, het ontbreken, daar moet je het zoeken. Het doel is niet meer dan een noodzakelijk kwaad. Het is de wortel die je de ezel voorhoudt zodat die maar blijft lopen.
Want stel dat al je verlangens in vervulling gaan. Dat is een nachtmerrie. Dan hoeft er niks meer. Dan is het op. Klaar. Dus ik hoop dat ik mijn grote wensen en doelen nooit zal bereiken. Dan kan ik lekker blijven verlangen.