Oké. Ik heb een uur. Dan wordt ze weer wakker. Judy is zo weg, die moet optreden, dus dit is het moment. Schrijf je column. Nu.
Paniek. Een uur is te kort. Dat lukt nooit. Waar moet ik het over hebben?
Optredens? Daar had ik het vorige week al over. Ik moet blijven afwisselen. Misschien over die duif zonder poten die je laatst bij McDonalds een kipnugget zag eten?
Wat is daar het grotere verhaal achter? Dat we in een consumptiemaatschappij leven? Dat we vervreemd zijn van de natuur? Dat zelfs duiven kampen met obesitas?
Of over de bruiloft van gisteren? Dat daar drie andere gasten rondliepen die ook iets met stand up comedy wilden doen? Hoe die ene dat totaal onderschatte en er veel te makkelijk over dacht?
Schrijf over astrologie. Dat je daar altijd stoer over doet en zegt dat je het onzin vindt, maar dat je toch soms stiekem een horoscoop leest in de hoop dat er geluk en voorspoed op je staan te wachten.
Concentreer je. Minder dan een uur nog en je schiet alle kanten op. Optredens, bruiloften, horoscopen, waar slaat dat op?
De wereld staat in de fik. Stikstof, klimaat, zevenhonderd asielzoekers die buiten slapen en jij hebt het over een duif zonder poten die een McNugget vreet. Toon je engagement. Spreek je uit. Neem een standpunt in.
Wat is stikstof eigenlijk precies? Wat heb ik te melden over asielzoekers? Die problemen zijn veel te complex. Ga ik in een column in de krant een beetje de deskundige uit lopen hangen.
Een half uur nog. Rustig blijven. Schrijf over iets kleins. Het hoeft niet wereldverheffend te zijn, als het maar waarachtig is. Zolang het jou raakt, raakt het de ander.
Ik moet meer tijd hebben. En een werkkamer. Zo meteen wordt mijn dochter wakker en mijn vriendin loopt de hele tijd in en uit omdat ze haar spullen zoekt en nog moet ontbijten. Zo kan ik niet werken.
Nee dat is niet waar. Denk aan Joseph Heller. Die schreef zijn debuutroman Catch22 in de avonduren omdat hij overdag een saaie kantoorbaan had. Toen hij eindelijk doorbrak en alle tijd en geld had om zich alleen nog maar met schrijven bezig te houden, kreeg hij geen letter meer op papier.
Koester dit moment. In de beperking toont zich de meester. Je hebt nog vijf minuten. Schrijf.