Komende zaterdag gaat mijn voorstelling in première. Na anderhalf jaar schrijven, schaven, slijpen, spelen, rennen, vliegen, springen, vallen, opstaan en weer door gaan, is de show dan eindelijk af.
Dit betekent dat ik wissel van rol. Van maker word ik uitvoerder. Ik hoef niet meer elke dag na te denken over materiaal. Niet meer bij alles wat ik zie of me overkomt te denken 'zou dit iets zijn voor op het podium'?
Het is een verslavend, zo'n maniakale hyperfocus van ruim anderhalf jaar. Op een rare manier is het rustgevend, zo'n kraakhelder doel. Ik schreef, speelde of was thuis bij mijn gezin. Meer was er niet. Vriendschappen heb ik verwaarloosd, in het café kwam ik zelden. In de goeie periodes steeg ik op en was ik de koning te rijk, in de mindere periodes lag ik nachten lang wakker, vol van twijfel en onzekerheid.
Als maker sta je eigenlijk altijd 'aan'. Het is alsof je antennes extra gevoelig staan afgesteld en je constant op zoek bent naar de juiste zender. Je neemt niet helemaal deel aan de wereld maar je bekijkt het zaakje van een afstandje. Wat gebeurd hier eigenlijk? En waarom? Hoe kan ik hier soep van trekken?
Nu de voorstelling af is, hoeft dat niet meer. Nu mag ik spelen. Wat weer een hele andere discipline met zich meeneemt. Je moet je energie een beetje opsparen. Zorgen dat je iedere voorstelling weer scherp bent. Fris bent. Iedere keer moet het hele verhaal weer worden verteld alsof je het voor het eerst doet. Het mag nooit sleets worden of ingestudeerd overkomen. Spelen in het moment, dat is de kunst.
Ik moet zeggen, ik ben blij met deze rolwisseling. Het is lekker om weer meer ruimte in mijn hoofd te hebben. Om niet steeds overgeleverd te zijn aan die onzekerheid. Om niet constant te moeten schrijven en piekeren. Wie weet kan ik weer 's met wat vrienden af spreken. Naar het café gaan. Wie weet word ik weer eens ouderwets poepzat.
Om deze rolwisseling in te luiden hebben mijn vriendin en ik besloten om zondagochtend na de première meteen naar Limburg af te reizen en in Café Wetemans, met ons dochtertje, naar het 'Chipsbal' te gaan. En daarna laat ik me compleet vollopen op de Prinsenreceptie. Want wat is een betere gelegenheid om de rolwisseling van maker naar uitvoerder in te luiden dan Vasteloavend?