Het is ieder jaar weer een moeilijk besluit. Wanneer doen we de kerstboom weg? Er zijn geen duidelijke richtlijnen. Ja, iets met Driekoningen 'want anders brengt het ongeluk'. Maar eigenlijk doen we maar wat. Wanneer zet je 'm op? Nog zoiets.
Als Sinterklaas vertrokken is lijkt mij een redelijk moment. Al is het maar uit fatsoen voor die hoogbejaarde bisschop die ieder jaar met pijn en moeite, en met steeds meer tegenzin kan ik me zo voorstellen, alle huizen afgaat met spullen die we niet nodig hebben.
Een kerstboom opzetten is natuurlijk een leuke activiteit. De feestdagen komen eraan. We mogen weer vreten, zuipen en Home Alone kijken. De lichtjes, ballen, slingers, piek, stal, engeltjes, sterren en fopsneeuw trekken ons door de donkere dagen.
Maar dan. De kerstdagen zijn voorbij, het interbellum tot aan nieuwjaar hebben we voor de tv overleefd, de kater van oudejaarsavond spint nog na, het sprookje is voorbij. Het lege, donkere gat van januari en februari gaapt ons aan. Ieder jaar vergeten we weer dat de winter dan pas écht begint. En dat er geen feestdagen meer zijn.
De kerstboom verandert van een baken van gezelligheid naar een schrale herinnering aan betere tijden. Elke dag dat de kerstboom er nog langer staat wordt het pijnlijker en treuriger. Eerst probeer je nog vast te houden aan die gezelligheid. Maar het echte kerstgevoel is weg, voor zover dat er was.
Al snel raakt de nostalgische suikerlaag bedorven. Alsof die stinkt ook, die boom. Zoals een grote berg afwas van een feestmaal die je te lang laat staan.
Meer en meer wordt die boom een pijnpunt in je leven. Steeds meer toont hij de lelijke kant in jezelf. Je besluiteloosheid, je luiheid, je dweperige nostalgie. Uiteindelijk loop je met je rug naar de boom door je eigen huis omdat het te confronterend is.
Daarom lijkt het weggooien van een kerstboom ook op de afhandeling van een criminele liquidatie. De boom is in oude lakens gewikkeld zodat hij geen bewijsstukken kan achterlaten in je auto. De auto staat stil, ergens langs de kant van de weg, de boom wordt eruit gegooid en de auto rijdt snel weer snel door.
Complete massagraven van kerstbomen worden er gevonden in de eerste weken van het nieuwe jaar. Een plantaardige genocide. Terwijl een nieuwe lichting alweer wordt klaar gekweekt voor volgend jaar.