Toen ik nog geen kind had vond ik het al een verschrikkelijk woord, maar nu ik zelf vader ben kan ik er helemaal niet meer tegen. 'Papadag'.
De lege treurnis die dat woord uit walmt slaat me bijna op mijn adem. Een moderne frats maar dan de verkeerde bocht om. Want het zegt nogal wat. En de rest van de dagen, denk ik dan. Dan ben je geen papa? Dan lost mama het maar op?
Ik heb nog nooit gehoord van 'mamadag'. Sterker nog, het zou een schande zijn als een vrouw een 'mamadag' zou eisen. Vrouwen horen zogenaamd instinctief bij hun kinderen te willen zijn. Moederliefde moet onvoorwaardelijk en onophoudelijk tegen de plinten klotsen. Vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week.
Pappa's niet. Die hebben aan één dag blijkbaar genoeg. Een werkdag wel te verstaan. Niet echt een hele dag natuurlijk. Gewoon 's ochtends rond acht uur in klokken en dan einde van de middag, uurtje of vijf, of vier als het even kan, uitchecken. Dan is het weer gewoon mama-tijd.
Zelfs goede vrienden van me, slimme gasten die gewoon meegaan in emancipatie en gelijkheid, hoor ik het soms zeggen. Vaak klinkt er stiekem een verveelde ondertoon in door. Alsof ze een dag corvee hebben. 'Het is wat het is, ik hou nou eenmaal van ze, maar leuk is anders'.
Voor de duidelijkheid, ik ben geen heilige. Ook ik ben een klunzende vader die met frustraties, vermoeidheid en verveling zijn ouderschap draagt. Want het is ook doodvermoeiend, een hele dag met een dreumes aan de gang zijn. Alles gaat traag en hoeveel je ook onderneemt, de tijd schiet gewoon niet op.
Vanaf zeven uur 's ochtends aan de gang. Verschonen, aankleden, ontbijten, spelen, voorlezen, boodschappen doen, naar de eendjes kijken, boterhammen eten, hut bouwen. Je hebt er al een compleet programma opzitten, je bent bek af, je kijkt op de klok en dan is het nog maar half twee. Mijn god, hoe kom ik ooit deze dag door?
Ouderschap is af en toe zwaar. En helemaal niet altijd het mooiste wat er is. Maar laten we alsjeblieft op houden met die gênante 'papadag'. Het is gewoon een dag en jij wilde een kind. Dus wees een vent, doe als een vrouw, en worstel je door de dag heen. Gewoon weer een ouderdag. Geen papadag.