Ik voel me gekleineerd. Vernederd. Weggezet. Door één klein zinnetje. Terwijl ik het zo goed bedoelde.
Ik wilde koken. Sterker nog, ik wilde iets gezonds koken. Met groenten en zo. Een volwassen maaltijd zeg maar. Als ik straks op tour ben is er ook geen ruimte voor mijn puberale houding ten opzichte van het concept 'voeding'.
Voor veel mensen is het onvoorstelbaar, maar ik heb niet zoveel met 'eten'. Ik vind het gedoe. Een hinderlijke onderbreking van de dag. Sommige mensen gaan met bijna religieuze overgave op in de wonderlijke wereld van de keuken. Eten als lifestyle. Voor mij is het gewoon voer.
Dat er elke dag gegeten moet worden vind ik ook een vermoeiende exercitie. Een keer per week zou ik nog kunnen begrijpen, maar elke dag weer!
Maar goed, ik besloot dus om deze kinderlijke frustraties opzij te zetten en het wonder van 'gezonde voeding' te omarmen.
Ik worstelde mij door een oerwoud van recepten-suggesties en vertrok vol goede moed richting het slagveld, de supermarkt. Gewapend met een volwassen en gezond boodschappenlijstje.
Ik moet zeggen, het voelde goed. Na de eerste wankele meters vond ik al snel de producten die op mijn lijstje stonden. Zelfverzekerd zwierde ik door de versafdeling, vriendelijk knikkend naar alle andere gezonde volwassenen waar ik nu ook bij hoorde.
Groentebouillon. Geen idee hoe dat eruit ziet. Nadat ik zelfs tussen het toiletpapier had gezocht moest ik helaas hulp inschakelen. Ik stapte op een medewerker af en vroeg zo nonchalant mogelijk waar de groentebouillon lag.
En toen kwam het zinnetje. Als een vernederende dolksteek. 'Je weet waar de mayonaise staat, in die rij'. Daar stond ik dan. Mijn mandje gevuld met gezonde volwassenheid. Aan één blik had de vakkenvuller genoeg gehad. Hij stelde geen vraag, hij stelde vast: deze meneer weet waar de mayonaise staat.
Woest was ik. Waar haalde hij het lef vandaan om mij te reduceren tot mayonaise? Waarom zei hij niet 'soep'? Die bleek ook naast de bouillon te staan. Of werd ik in de gaten gehouden en was er sprake van een samenzwering? Stond ik onder het personeel bekend als 'meneer mayonaise'?
Dat hij helemaal gelijk had en dat ik niet alleen weet waar de mayonaise staat maar ook waar wélke mayonaise staat, dat doet er niet toe. Dat kon hij niet weten.
Uit protest ben ik friet gaan eten. Met extra mayonaise. Dat zou 'm leren.