'Vorig jaar had ik er om deze tijd al zes speciaal bier inzitten. Schandalig eigenlijk.' Aan de pretogen van mijn maat zag ik dat hij er niets van meende en er stiekem van baalde dat we dat quotum dit jaar niet gingen halen.
Afgelopen zondag was de intocht van Sinterklaas. Na eerst op zaterdag avond eindelijk weer eens aan de bar van café Oad Leivere te hebben gezeten, stond ik nu met mijn dochtertje op mijn arm, de Sint welkom te heten.
Iets vroeger dan gewenst was ik die ochtend gewekt door de fanfare die bij ons door de straat trok. Met een houten kop zag ik een flinke stroom kinderen met hun ouders achter de goedheiligman aan sjokken, die dit jaar blijkbaar in een off-road buggy ons dorp had gevonden.
Ondanks dat mijn dochtertje te jong is om ook maar enig besef van dit ultieme kinderfeest te hebben, besloot ik, na wat koppen koffie, met haar naar de zaal te lopen, waar ik vroeger als kind ook vol verwachting naar dit spektakel had zitten kijken.
In principe was alles nog hetzelfde. De fanfare die de ene na de andere meezinger inzette, kinderen die stijf van adrenaline, angst en cola door de zaal rauzen, ouders die na een kwartier hun verwoede pogingen om hun spruiten in het gareel te houden laten varen en Sinterklaas die wanhopig boven al dit geweld uit probeert te komen in de hoop nog iets zinnigs toe te voegen.
Het was een vreemde gewaarwording. Daar stonden we dan.
Jaren lang hadden we ons het licht uit de ogen gezopen, ons meer dan eens schandalig misdragen, kortom, we hadden alles gedaan waarvoor je eigenlijk voor straf in de zak mee moet naar Spanje. En nu stonden we braaf met onze kindjes op onze armen 'Zie ginds komt de stoomboot' mee te zingen.
Het ontroerde me. De cirkel was even rond. De batjes zijn volwassen geworden en genieten volop van dit 'Sintiment'.
Toch konden we het niet laten. Vanaf de zijkant gaven we cynisch commentaar op alles wat de Sint zei en legden hem woorden in de mond die absoluut niet voor kinderoren bestemd waren. Ook al zijn we nu liefdevolle vaders, we blijven ook die misselikke menkes.
Ik kijk nu al uit naar de intocht van volgend jaar. Misschien, als we braaf zijn, krijgen we wel bier van Sinterklaas.