Met de kano de Maas op. Tent, slaapzak en verder alleen het hoognodige. We waren, zoals ik jullie laatst vertelde, al eens van Maastricht tot aan Grubbenvorst gekomen. De eerste keer voeren we van Grave naar de Biesbosch.
Afgelopen weekend wilden we de ontbrekende etappe dichtten: Grubbenvorst - Grave. We hadden krap drie dagen.
Met het voltooien van deze tocht hoopten we ook de laatste hand te leggen aan onze 'Filosofie van de Kano'. Kano-technische vaardigheden die we al peddelend leerden en prima te vertalen bleken naar het leven.
Ik moest er even uit. Mijn kop zat vol. Verbouwen, een kind op komst en ondertussen werken aan een voorstelling. Materiaal uit proberen op de stand up podia. Er was weinig rust geweest de afgelopen weken. Het werken aan mijn materiaal nam soms maniakale vormen aan. Ik kon er niet, niet meer aan denken. Dag en nacht ging het maar door. De lol gaat er dan wel een beetje af. En laat lol nou net de kern van het vak zijn.
De Maas bood rust.
Omdat we de techniek van het peddelen niet meester zijn kreeg mijn hoofd eindelijk de kans om leeg te lopen. Constant waren we bezig de 'rechte lijn' te behouden. Tijd voor andere gedachten waren er niet want dan trok de kano weer scheef. Wind en een sterke stroming hielden ons continu bij de les.
Kanoën is bijsturen. Peddel je links dan gaat de kano naar rechts en andersom. De truc is om dit zo soepel en gelijkmatig te doen. Daarbij gaat het niet om brute kracht maar om souplesse en focus. Dan vind je de rechte lijn.
Het probleem van de zuivere, rechte lijn is dat die ook behoorlijk saai is. Je kan niet praten, niet om je heen kijken, niet even afdwalen in je gedachte. Bij iedere vogel, bij ieder grapje, bij elk gesprek trekt de kano, na een tijdje, onherroepelijk weer scheef.
Al gauw lieten we de lijn varen en besloten het gestuntel te omarmen. We hadden de beste gesprekken, lachten ons kapot en zagen in totaal zes ijsvogels.
Hier toont zich het sluitstuk van onze 'Filosofie van de Kano'. Laat je afleiden, omarm de omweg, geniet van het falen. Want voor je het weet behaal je in één rechte lijn je doel en heb je geen ijsvogel gezien.