Tijd is relatief. Het hebben van een kind levert daar meer bewijs voor dan Einstein met z'n theorie. Allemaal leuk en aardig, zo'n theorie, maar het gaat om de praktijk.
Neem het begrip 'even'. Ik ga 'even' boodschappen doen. Ik ga 'even' bij iemand op bezoek. Ik ga 'even' een rondje wielrennen. Ik ga 'even' naar het café. 'Even' bestaat niet meer zodra je een kind hebt.
Alles wat je doet of in de nabije toekomst wil gaan doen moet besproken worden. Complete vergaderingen voeren mijn vriendin en ik over de planning van de komende week. Spontane plannen worden door een kind vakkundig de kop ingedrukt.
'Zullen we even op bezoek bij Tim en Mirthe? Ze is een half uur wakker, dus als we nu gaan moet ze daar slapen. Ze heeft ook nog niet gedronken, dat moet dan eerst. Of doen we dat ook daar? Of hier en gaan we daarna? En hoe doen we dat morgen, want dan ben ik weg. Trouwens, volgende week dinsdag hebben we nog oppas nodig.'
Mijn hele leven heb ik ervoor gezorgd dat ik zo min mogelijk met tijd bezig hoef te zijn. Ik heb werk gevonden waar ik geen wekker voor hoef te zetten. Op alle andere vlakken heb ik me altijd zo min mogelijk aan iets of iemand gebonden, zodat ik ieder moment kon doen waar ik zin in had. Ik had zoveel tijd dat ik er niet eens mee bezig hoefde te zijn.
Nu draai ik iedere minuut als een dubbeltje drie keer om. Weg is de vrije geest die doet wat hij wil. Ik ben veranderd in een pinnige boekhouder die waakt over zijn agenda. Ik weeg tijdrovende kosten tegen vrije baten. Wat levert me dit onder de streep op?
Maar er zit ook een voordeel aan de relativiteit van tijd. Doordat de waarde exponentieel is gestegen verspil ik veel minder. Vanmiddag heb ik tijd om te schrijven, dus dan schrijf ik ook. Niet meer dat oeverloze uitstel gedrag, maar aan de slag. Tijd is geld.
Vorige week ging onze dochter voor het eerst naar de opvang. Onthand zaten mijn vriendin en ik aan de keukentafel. Wat zullen we doen? Aan het werk? Of eindelijk weer naar de film? Of het terras op?
Moe van de gebroken nachten en lam van teveel opties hebben we uiteindelijk helemaal niks gedaan. En toch was de dag zo voorbij. Tijd is relatief.