Je bent zo goed als je laatste show. Een ijzeren wet in de showbizz. Je kan nog zoveel goede shows achter elkaar hebben gespeeld, de mensen die vanavond in de zaal zitten weten daar niks van en kopen er nog minder voor.
Een van de moeilijkste dingen van het vak is de herhaling voorkomen. Om de voorstelling net zo fris en met net zoveel plezier en noodzaak te spelen als de eerste keer. Het is vrijwel onmogelijk om dit avond na avond te bereiken, maar het moet wel iedere keer het streven zijn.
Met name de periode na een première is lastig. Decompressie heet dat in het wielrennen. Je hebt maanden toegewerkt naar een belangrijk moment. Die datum staat met rood omcirkeld in je agenda. Dan, op die dag en op die plek, daar moet het gebeuren. Dan moet je er staan. In optima forma.
Als die première goed gaat volgt er onherroepelijk een ontspanning. Een zucht van opluchting. 'Het is gelukt'. Heel fijn natuurlijk maar voor de voorstelling is het een verraderlijk iets. De spanning, de honger, de gretigheid, het zijn allemaal onmisbare onderdelen om tot de beste prestaties te komen. Iemand die tevreden is, het gevoel heeft dat de buit binnen is, die niet meer streeft maar ontspant, die laat toch net een paar procentjes liggen.
Ik was er op beducht en toch gebeurde het. Nét iets minder scherp, nét iets minder schwung. Zinnetjes die je per ongeluk steeds op dezelfde manier uitspreekt, alsof je vast zit in een groef. Ik betrapte me er laatst op dat ik na een grap een slokje water nam terwijl ik helemaal geen dorst had. Het was routine. Ooit ontstaan omdat ik echt dorst had en het grappig bleek te zijn dat ik na dat stukje nonchalant wat water dronk.
Het is onderdeel van het vak dat je verhouding tot je voorstelling gedurende je tournee verandert. Het is net een relatie. In het begin is alles nieuw en spannend. Je kan niet wachten. Dan sluipt er stilaan toch gewenning in. Het nieuwe is eraf. De eerste irritaties. Maar je leert ook nieuwe kanten kennen en wordt weer opnieuw helemaal verliefd.
Vergelijk het met poepen. Je kan heel lang de spanning volhouden, maar op het moment dat de verlossing nabij is, treed er ongewild een ontspanning op en gaat het toch nog mis. Maar ook dan geldt, 'the show must go on'.