Ik kan hem wel dromen. Of haar. Welk geslacht heeft een snelweg eigenlijk? De A2.
Mijn rechtstreekse connectie met 'thuis'. Meerdere keren per maand, soms meerdere keren per week, rij ik er overheen. Vaak om naar optredens te gaan, maar net zo vaak om terug te rijden naar Limburg.
Ik woon misschien al een hele tijd in Amsterdam, thuis is stiekem nog steeds Leveroy. Ik zie mezelf dan ook meer als een vooruitgeschoven post, dan dat ik echt verhuisd ben.
Als je een weg zo vaak bereist, dan bouw je er een band mee op. Een intieme band mag ik wel zeggen. Meer en meer begin ik ogenschijnlijk banale details als herkenningspunten te zien.
Inmiddels ken ik de route zo goed dat ik toeristische reizen langs de bezienswaardigheden van de A2 zou kunnen organiseren.
Nu leek het me leuk, als korte introductie, om hier enkele hoogtepunten noemen. Zodat u ook kunt genieten van deze schitterende snelweg. Ik adviseer u van noord naar zuid te rijden. Dat is sowieso de beste richting.
Als eerste het quasi authentieke Chinese restaurant bij Breukelen. Het staat zo plompverloren, sprookjesachtig en misplaatst op een soort bedrijventerrein dat ik er iedere keer weer om moet lachen.
Vervolgens de Martinusbrug bij Zaltbommel. Met name bij zonsondergang is het uitzicht op dat verder nietszeggende plaatsje ontroerend mooi. De twee kerktorens die langs de laatste stralen de lucht in prijken, de Waal met haar uiterwaarden, zo mooi dat je er bijna zou willen wonen. Bijna.
Een absoluut hoogtepunt is de giraffe bij Liempde. Net na tankstation Velder heeft iemand van een kale boomstam een giraffe gemaakt. Met een uit hout gesneden giraffenkop als kers op de taart. Een klein wonder ieder keer weer.
Tot mijn grote vreugde en verbazing is er sinds enkele weken een nieuw hoogtepunt bij gekomen. Of dieptepunt, het is maar net hoe je het bekijkt.
Net na Valkenswaard, maar vóór de Limburgse grens, een detail waar wij als Limburgers blij mee moeten zijn denk ik, staat een protestbord. De eerste keer kon ik niet geloven wat ik las.
Ik ben zelfs lichtjes op de rem gaan staan om het goed te kunnen lezen. Het stond er echt. 'Retteket, wat een schijtkabinet'. Wat moet je daar nog aan toevoegen?
Als ambassadeur van de A2 juich ik dit soort initiatieven van harte toe. Het maakt de lange reis tot een feest.